Οξεία Σκωληκοειδίτιδα

Η Οξεία Σκωληκοειδίτιδα αποτελεί τη συχνότερη και γνωστότερη πάθηση, η οποία χρειάζεται άμεση χειρουργική αντιμετώπιση στην κοιλιά στην εφηβική και γενικότερα στη νεαρή ηλικία.

Ως σκωληκοειδίτιδα ορίζεται η απόφραξη της σκωληκοειδούς απόφυσης. Παράγωγο αυτής της κατάστασης είναι το οίδημα και η διάχυση μικροβίων, τόσο στα τοιχώματα της απόφυσης, όσο και έξω από αυτήν, με αποτέλεσμα την τοπική φλεγμονή της κοιλιάς (τοπική περιτονίτιδα). Η σκωληκοειδής απόφυση εντοπίζεται στο τυφλό του παχέος εντέρου και αποτελεί υπολειμματικό (μη λειτουργικό) όργανο.

Στην περίπτωση που η Οξεία Σκωληκοειδίτιδα μείνει αθεράπευτη, μπορεί να προκληθεί ρήξη της απόφυσης και διάχυση του περιεχομένου της στην κοιλιά, με καταστροφικό αποτέλεσμα την γενικευμένη περιτονίτιδα.

Η Οξεία Σκωληκοειδίτιδα έχει τα εξής συμπτώματα:

• Αρχικά, εμφανίζεται ήπιος πόνος στην περιοχή του στομάχου σε συνδυασμό με γαστρεντερικές διαταραχές, δυσφορία και ανορεξία.
• Στη συνέχεια, ο πόνος μετατοπίζεται και εντοπίζεται είτε περιομφαλικά, ή χαμηλότερα δεξιά, ενώ γίνεται επίμονος και βασανιστικός και αρκετές φορές επιδεινώνεται με τις κινήσεις, τον βήχα, κλπ.
• Μπορεί να συνυπάρχει πυρετός.

Η Οξεία Σκωληκοειδίτιδα χρειάζεται άμεση εισαγωγή σε χειρουργική κλινική, ώστε να γίνει χειρουργική αντιμετώπιση.

Η διάγνωση για Οξεία Σκωληκοειδίτιδα βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην κλινική εξέταση και στη λήψη σωστού ιστορικού των συμπτωμάτων του ασθενούς. Οι εργαστηριακές εξετάσεις και ο απεικονιστικός έλεγχος μπορεί να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση, μπορεί να παραπλανήσουν προς αντίθετη κατεύθυνση ή και να μη δείξουν τίποτα. Για τους προαναφερθέντες λόγους, η εμπειρία του Χειρουργού έχει πρωτεύοντα ρόλο στη διάγνωση της σκωληκοειδίτιδας.

Είναι πολύ σημαντικό να γίνεται σωστή διάγνωση για την Οξεία Σκωληκοειδίτιδα καθώς και η διαφοροδιάγνωση από άλλες παθήσεις της συγκεκριμένης περιοχής της κοιλιάς.

Η σκωληκοειδεκτομή, δηλαδή η χειρουργική αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης αποτελεί την μοναδική θεραπεία της νόσου. Η σκωληκοειδεκτομή μπορεί να διενεργηθεί, τόσο ανοικτά, όσο και λαπαροσκοπικά.

Η εξέλιξη της τεχνολογίας στην Ιατρική έχει καθιερώσει τις λαπαροσκοπικές επεμβάσεις, μεταξύ των οποίων και τη λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή (αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης), η οποία έχει άριστα αποτελέσματα για τον ασθενή τόσο σε επίπεδο θεραπείας, όσο και ως προς την ανάρρωση και την αισθητική του αποκατάσταση.

Η λαπαροσκοπική χειρουργική για την Οξεία Σκωληκοειδίτιδα αποτελεί ελάχιστα επεμβατική τεχνική και προσφέρει μεταξύ άλλων::

• Ασφάλεια.
• Ανώδυνη μετεγχειρητική πορεία.
• Καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα.

Μετά την επέμβαση για την Οξεία Σκωληκοειδίτιδα, ο ασθενής σηκώνεται άμεσα, δηλαδή την ίδια ημέρα, από την κλίνη του, μπορεί να λάβει υγρά, ενώ μέσα στο πρώτο εικοσιτετράωρο μετά την επέμβαση επιστρέφει στο σπίτι του.

Ο πόνος που νιώθει ο ασθενής είναι μυϊκός και μικρός, μοιάζει με κράμπα ή πιάσιμο μετά από γυμναστική, και αντιμετωπίζεται με απλά αναλγητικά.

Η Οξεία Σκωληκοειδίτιδα είναι μία φλεγμονή μέσα στην κοιλιά και παράλληλα ενέχει τον κίνδυνο περιτονίτιδας (ρήξη) σε μεγάλο ποσοστό εάν μείνει αθεράπευτη.

Η παραμονή μίας φλεγμαίνουσας σκωληκοειδούς μέσα στην κοιλιά έχει διάφορους κινδύνους, όπως δημιουργία συμφύσεων, περιτονίτιδα, ενδοκοιλιακό απόστημα ή δημιουργία μίας φλεγμονώδους μάζας (πλαστρόν), κάτι που σημαίνει ότι θα δημιουργηθεί μεγάλο πρόβλημα στην κοιλιά και μία επόμενη επέμβαση θα είναι πολύ πιο δύσκολη.

Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία κάποιοι ασθενείς μπορεί να επωφεληθούν από τη συντηρητική αντιμετώπιση με αντιμικροβιακή αγωγή (αντιβιοτικά) και να μην υποβληθούν σε χειρουργείο για την Οξεία Σκωληκοειδίτιδα. Υπάρχουν όμως και μειονεκτήματα. Οι νεότερες μελέτες δείχνουν ότι με τη συγκεκριμένη θεραπεία αυξάνεται ο χρόνος νοσηλείας, οι επικίνδυνες επιπλοκές και επίσης πως το 40% των ασθενών θα υποτροπιάσουν και τελικά θα οδηγηθούν στο χειρουργείο και κάποιες φορές μάλιστα με χειρότερες συνθήκες.