Ομφαλοκήλη

Η Ομφαλοκήλη αποτελεί μία από τις συνηθέστερες μορφές κήλης και είναι η προβολή περιεχομένου της κοιλιάς (συνηθέστερα επίπλουν) μέσω ενός χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος στην περιοχή του ομφαλού.

Πολλές φορές, αυτή η μικρή διόγκωση στον ομφαλό του ασθενούς υποχωρεί, όταν ο τελευταίος βρίσκεται σε ύπτια θέση (ξαπλωμένος). Όμως, με την πάροδο του χρόνου, αυτή η διόγκωση αυξάνεται και προκαλεί συμπτώματα όπως πόνο, διαταραχές στην πέψη, εντερικές διαταραχές κ.λπ.

Η ομφαλοκήλη είναι συχνότερη στις γυναίκες, ενώ αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα όπως οξύ πόνο και απόφραξη σπλάχνου δηλαδή ειλεό.

Η θεραπεία της ομφαλοκήλης είναι χειρουργική και η πλέον σύγχρονη μέθοδος στις μέρες μας είναι η λαπαροσκοπική αποκατάσταση με τοποθέτηση πλέγματος.

Τα πιθανά αίτια εμφάνισης ομφαλοκήλης είναι τα ακόλουθα:

• Παχυσαρκία
• Εγκυμοσύνες
• Επίμονος βήχας
• Έντονη άρση βάρους
• Ασκίτης

Η ομφαλοκήλη είναι εύκολο να διαγνωστεί από εξειδικευμένο Χειρουργό κατά την κλινική εξέταση. Η πιθανότητα της περίσφιξης είναι υψηλή σε ασθενείς που δεν αναζητούν θεραπεία για μεγάλο χρονικό διάστημα, οπότε η προληπτική χειρουργική αντιμετώπισή της, αποτελεί την ασφαλέστερη και προτιμότερη λύση.

Πάντα πριν τον προγραμματισμό της επέμβασης ο Χειρουργός κ. Δερβίσογλου Αθανάσιος διενεργεί:

• Κλινική εξέταση για την διαπίστωση της ομφαλοκήλης, αλλά και την πιθανή ύπαρξη παράλληλων “κηλών” του κοιλιακού τοιχώματος.
• Εκτίμηση της ομφαλοκήλης και μέτρηση του “ανοίγματος” του κηλικού ομφαλικού δακτυλίου.

Ο απεικονιστικός έλεγχος με υπερηχογράφημα κοιλίας των υπολοίπων ενδοκοιλιακών οργάνων, κρίνεται απαραίτητος για την διάγνωση ενδοκοιλιακών παθήσεων που είτε μπορεί να προκαλούν την κήλη (ασκίτης, όγκοι κ.α.), ή να συνοδεύουν την ομφαλοκήλη (χολολιθίαση).

Όπως προαναφέρθηκε, η ομφαλοκήλη, λόγω της θέσης και του μικρού στενού δακτυλίου, περισφίγγεται εύκολα και για αυτό το λόγο είναι αναγκαία η προληπτική χειρουργική αντιμετώπιση της.

Η περίσφιξη της ομφαλοκήλης παρουσιάζει πόνο, διόγκωση, οίδημα και πολλές φορές απόφραξη του σπλάχνου που περισφίγγεται (επίπλουν, λεπτό έντερο, κ.α.) με αποτέλεσμα την ελάττωση της αιμάτωσής του, ειλεό και κατ΄ επέκταση νέκρωση και περιτονίτιδα.

Κλινικά, ένας έμπειρος Χειρουργός μπορεί να ξεχωρίσει την απλώς μη ανατάξιμη ομφαλοκήλη από την ομφαλοκήλη με περίσφιξη. Συνεπώς, υπάρχουν 3 περιπτώσεις:

• η ομφαλοκήλη να είναι ανατάξιμη (η συνηθισμένη μορφή που μπορεί να αναταχθεί το περιεχόμενο της εντός της κοιλίας).
• να είναι από καιρό μη ανατάξιμη (δεν μπορεί να αναταχθεί).
• περισφιγμένη (δεν μπορεί να αναταχθεί, ενώ παράλληλα προκαλείται στραγγαλισμός / περίσφιξη του σπλάχνου εντός της κήλης με επακόλουθο οξύ πόνο και άμεσο κίνδυνο).

Εφόσον η ομφαλοκήλη είναι μικρή σε μέγεθος (άνοιγμα μικρότερο των 2-3 εκατοστών) η χειρουργική αποκατάστασή της γίνεται εύκολα με μία μικρή ημισεληνοειδή τομή και ραφή του ανοίγματος.  Μπορεί να γίνει σε αδύνατα άτομα με συνδυασμό τοπικής αναισθησίας και “μέθης”, με νοσηλεία μικρότερη από 12 ώρες. Ο ασθενής κινητοποιείται άμεσα και επιστρέφει ταχύτατα στις καθημερινές του δραστηριότητες.

Μεγαλύτερη ομφαλοκήλη απαιτεί την τοποθέτηση πλέγματος ώστε να γίνει με ασφάλεια και να μην προκύψει υποτροπή. Η επέμβαση πραγματοποιείται με γενική αναισθησίαη. Η παραμονή στο νοσοκομείο είναι συνήθως 24 ώρες.

Σήμερα, η αποκατάσταση της ομφαλοκήλης με πλέγμα μπορεί να γίνει λαπαροσκοπικά με αποτέλεσμα

• την ελαχιστοποίηση των τομών,
• το μικρότερο μετεγχειρητικό πόνο,

Πραγματοποιείται γενική αναισθησία διότι απαιτείται η χαλάρωση των κοιλιακών μυών.  Έπειτα, διενεργείται μικρή τομή σε πλάγιο μέρος της κοιλιάς (5-10 χιλιοστά), όπου εισάγεται το λαπαροσκόπιο, το οποίο διαθέτει κάμερα υψηλής ευκρίνειας για τη λεπτομερή επόπτευση της ενδοκοιλιακής χώρας.

Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, λύονται όλες οι ενδοκοιλιακές συμφύσεις, απελευθερώνονται το περιεχόμενο (τα σπλάχνα) που βρίσκεται εντός της ομφαλοκήλης, ενώ ελέγχονται και τα υπόλοιπα ενδοκοιλιακά όργανα. Στη συνέχεια, ο χειρουργός τοποθετεί ένα ειδικό ενδοπεριτοναϊκό πλέγμα.

Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής αποκατάστασης ομφαλοκήλης σε σχέση με την “ανοιχτή” επέμβαση είναι:

• Άμεση κινητοποίηση
• Ταχεία επανασίτιση του ασθενή
• Ταχεία επάνοδος στην εργασία του
• Ανώδυνη επέμβαση
• Καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα