Η μηροκήλη αποτελεί σπανιότερη μορφή κήλης και εμφανίζεται ως μια διόγξωση της μηροβουβωνικής πτυχής (σημείο ένωσης της κοιλιάς με το μηρό. Είναι αποτέλεσμα επιπροβολής ενδοκοιλιακού περιεχομένου διά ου μηριαίου δακτυλίου (ευένδοτο και ευάλωτο σημείο της πυέλου, μέσα από το οποίο διέρχονται τα μηριαία αγγεία που αιματώνουν το κάτω άκρο).
Η μηροκήλη παρουσιάζεται συχνότερα σε ηλικιωμένες ή πολύτοκες γυναίκες και είναι επικίνδυνη για δημιουργία περίσφιξης.
Οι κυριότεροι παράγοντες που είναι πιθανό να οδηγήσουν σε εμφάνιση της μηροκήλης είναι οι παρακάτω:
Η διάγνωση της μηροκήλης πραγματοποιείται από Χειρουργό. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, υπάρχει έντονο άλγος, ενώ ανακαλύπτεται εκτάκτως, καθώς το μέγεθός της συνήθως δεν ξεπερνά το 1 εκ., καθιστώντας την δύσκολα αναγνωρίσιμη, ιδίως σε υπέρβαρα άτομα, στα οποία η διάκριση ανάμεσα σε μηροκήλη και βουβωνοκήλη μπορεί να είναι δυσχερής.
Η μηροκήλη παρουσιάζεται σαν ένα στρογγυλό, σκληρό, επώδυνο και σταδιακά αναπτυσσόμενο ογκίδιο στη μηροβουβωνική πτυχή. Η διόγκωση αυτή παρατηρείται κυρίως σε όρθια θέση, αλλά και κατά τη διάρκεια σωματικής άσκησης, ενώ γίνεται ακόμα πιο εμφανής όταν ο πάσχων βήχει. Η μηροκήλη ανατάσσεται σπανιότατα. Ο πόνος στη μηροβουβωνική περιοχή γίνεται εντονότερος μετά από οποιαδήποτε δραστηριότητα αυξάνει την ενδοκοιλιακή πίεση.
Η μηροκήλη παρουσιάζει μεγάλο κίνδυνο περίσφιξης, οπότε καθίσταται επιτακτική η ανάγκη της άμεσης θεραπείας της.
Η χειρουργική αποκατάσταση της μηροκήλης γίνεται όπως και στην βουβωνοκήλη, με τοποθέτηση πλέγματος και μπορεί να γίνει λαπαροσκοπικά με την μέθοδο TEP. Η λαπαροσκοπική χειρουργική αντιμετώπιση της μηροκήλης προσφέρει μια σειρά από σημαντικά πλεονεκτήματα:
